-
1 κάτοχος
κάτ-οχος, (1) festgehalten; οὐ μὴ ' ξεγερεἴς τὸν ὕπνῳ κάτοχον, vom Schlaf gefesselt; von einer Gotteit besessen, begeistert, verzückt; τύφῳ, eingenommen. Bei den Ärzten von der Starrsucht befallen; auch heißt die Krankheit selbst. (2) akt., festhaltend; πλησάμενος ϑυμὸν Μούσης κατόχοιο, fesselnd, Freunde anziehend. Aber κτῆσις κάτοχος καὶ βέβαιος ist ein fester Besitz; οἱ κάτοχοι, die vorragenden Teile des mittleren Halswirbels. Adv., begeistert -
2 κάτοχος
A holding down,γῆ Tab.Defix.101.1
(iv B.C.); κ. λίθοι, of sepulchral stones, Hsch.; κ. alone, tombstone, IG3.1425a; also, οἰκουμένης κ., of ocean, Secund.Sent.2.2 holding fast, ;δεσμοί Plu.2.321d
; φάρμακα κ. τῶν ἐμβρύων drugs which prevent miscarriage, Aët. 16.21; retentive, of memory, Plu. Cat.Mi.1; secure,κτῆσις κ. καὶ βέβαιος D.H.Isoc.9
.3 possessing, inspiring,Μοῦσα Asp.
ap. Ath.5.219d; in magic, inhibiting,Ἑρμῆς Tab.Defix.89.2
(iv B.C.), al.II [voice] Pass., kept down, held fast,κάτοχ' ἀμαυροῦσθαι σκότῳ A.Pers. 223
(troch.); overpowered, overcome, (anap.); subject, (lyr.).2 possessed, inspired,δαίμονί τινι Arist.Mir. 846b24
;τῷ Σαβαζίῳ Iamb.Myst. 3.9
;ἐκ θεοῦ Plu.Rom.19
, etc.;ἐκ τοῦ θείου Arr.An.4.13.5
;ἐκ Μουσῶν Luc.Hist.Conscr.8
;ἐξ Ἄρεως Polyaen.1.20
;ἐκ πυξίου Luc.Ind. 15
;στροφὴν ὁλοσώματον ὥσπερ οἱ κ. δινεύοντες Hld.4.17
, cf. 8.11, 10.9; also perh. of cloistered worshippers, recluses,οἱ κ. οὐρανίου Διός OGI262.25
(Baetocaece, iii A.D.), cf. CIG4475 (ibid., iii A.D.): abs., Cleanth.Stoic.1.123; ἐν ἱεροῖς κ. Vett. Val.73.24.b suffering from catalepsy, Id.9.189.2 bandage, Gal.18(1).785.3 inhibitory spell, PMag.Par.1.1052, 2.162, Tab.Defix.Aud.187.55.4 pl., processes on the second cervical vertebra, Poll.2.132.IV Adv. κατόχως retentively, of the memory, Hermipp.21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κάτοχος
-
3 κάτ-οχος
κάτ-οχος, 1) festgehalten; γαίᾳ κάτοχα Aesch. Pers. 219; οὐ μὴ 'ξεγερεἴς τὸν ὕπνῳ κάτοχον Soph. Trach. 974, vom Schlaf gefesselt; – von einer Gottheit besessen, begeistert, verzückt; Ἄρηϊ κάτοχον γένος Eur. Hec. 1090; ἐκ ϑεοῦ κάτοχος Plut. Rom. 19, öfter; Philostr. γυναῖκα κάτοχον ἐκ τοῦ ϑείου γιγνομένην Arr. An. 4, 13; τύφῳ, eingenommen, Luc. Demon. 5. – Bei den Aerzten von dee Starrsucht befallen (s. κατοχή); auch heißt die, Krankheit selbst ἡ κάτοχος. – 2) akt., festhaltend; καὶ μνημονικός Plut. Cat. min. 1; vgl. B. A. 105, 7; πλησάμενος ϑυμὸν Μούσης κατόχοιο bei Ath. V, 219 d, fesselnd, Freunde anziehend. – Aber κτῆσις κάτοχος καὶ βέβαιος ist ein fester Besitz, D. Hal. iud. de Is. 9. – Bei Poll. 2, 132 οἱ κάτοχοι, die vorragenden Theile des mittleren Halswirbels. – Adv., begeistert; ἐκ ϑεοῦ κατόχως ἐνϑουσιῶν Ael. V. H. 3, 9; = μνημονικῶς, B. A. 105; καὶ ἀκριβῶς βεβάφϑαι ib. 237, 14.
См. также в других словарях:
κάτοχος — ὁ, ἡ (ΑΜ κάτοχος, ον) [κατέχω] νεοελλ. αυτός που γνωρίζει κάτι καλά, γνώστης, έμπειρος («είναι κάτοχος τής γερμανικής γλώσσας») νεοελλ. μσν. αυτός που έχει κάτι στην εξουσία του, κύριος, ιδιοκτήτης (α. «είναι κάτοχος μεγάλης κτηματικής… … Dictionary of Greek
